فولادها:
فولاد کمکربن (Soft Low-Carbon Steel):
فقط برای سوراخکاری روی چوب استفاده میشود. این نوع مته دارای لبه نگهدارنده نیست و نیاز به تیز کردن مداوم ندارد. کار کردن روی چوبهای سخت میتواند طول عمر این مته را کاهش دهد. این نوع مته، در مقایسه با دیگر ابزارهایی که عمر طولانیتر دارند، قیمت زیادی دارد.
فولاد با کربن زیاد (High-Carbon Steel):
از فولاد با درصد کربن بالا ساخته میشوند. این کار باعث بهبود بخشیدن پوسته فولادی مته میشود. این کار به علت دما دادن و سخت کاری روی آن اتفاق میافتد. از این متهها میتوان برای سوراخکاری روی چوب و فلزات استفاده نمود، اگرچه این متهها دارای ضریب خطا کم در مقابل دما در هنگام سوراخکاری هستند، اما دمای بیش از حد باعث خمیری شدن آنها و در نتیجه نرم شدن لبههای برش نیز میگردد.
فولاد تندبُر (High Speed Steel – HSS):
نوعی از فولاد است که مقاومت بسیار زیادی در مقابله با تغییرات دمایی دارد. از آنها میتوان برای سوراخکاری روی فلزات، چوب سخت، و دیگر موادی که سرعت برش بالاتری نیاز دارند استفاده کرد. استفاده از آنها تا حد زیادی جایگزین انواع دیگر مته شدهاست.
فولاد آلیاژی کبالت (HSS cobalt):
نوعی از فولاد تندبُر است دارای مقدار زیادی کبالت در آن است. مزیت اصلی این متریال در بیاثر بودن دما بر آنها در دماهای بالا می باشد، به همین علت از آنها برای سوراخکاری روی فولادهای ضد زنگ (Stainless steel) استفاده میشود. بزرگترین مشکل فولاد آلیاژی کبالت در شکنندگی خیلی زیاد آنها در برابر فولاد تندبُر (HSS)است.